Мөрийн гурван эрхэм нэртэй буддын 5 сарын хичээл дээр Гэвш багш бусдад чадах чинээгээрээ тусал. Боломж олдож байгаа дээр нь тусал гэсэн утгатай хичээл орж байлаа л даа. Энэ хичээл дээр миний толгойд "Өөрөө намагнаас гараагүй байж, бусдыг яаж намагнаас гаргах билээ дээ?" гэсэн бодол толгойд эргэлдээд байв. Тийм зүйр үг ч байдаг шүү дээ. Хичээлийн төгсгөлд асуух зүйл байна уу гэж багшийг асуухад энэ бодлоо асуулаа л даа. Би тэр хичээлд ээжтэйгээ цуг сууж байсан юм. Багш хэлэхдээ жишээ нь: Таны ээж усанд шивлээ гэж бодъя. Та тэгтэл ээжээ та байж байгаарай би усанд сэлж сурчихаад таныг аваръя гэхгүй биз дээ? Аль чадах чинээгээрээ ээжийгээ хугацаа алдахгүйн тулд бүх аргаа хэрэглээд гаргаж авна шүү дээ. Түүнээс биш би сэлж сурчихаад ирье, тэгээд таныг аваръя гэсээр байтал хамгийн гол нь хугацаа алдсан байдаг гэж хэлж байсан. Аав ээжийгээ баян болоод баярлуулнаа, баян болж чадалтай болж байгаад л туслая гэсэн бодолтой байвал хэдий тийм баян ч байна уу, чадалтай ч болсон байна уу гол нь хожимдсон байдаг. Тиймээс хугацаа алдахгүйгээр л чадлынхаа хирээр, өрөвч нинжин сэтгэлээр хүнд тус хүргэж байгаарай гэж багш хэлж билээ. Энэ жишээ үнэхээр яг голыг нь онож хэлсэн сайхан жишээ байсан учираас бусад хүмүүс ч гэсэн мэдэж аваад хугацаа алдалгүйгээр бусдад туслан, аав ээжийгээ баярлуулаасай.
Бас энэ хичээл дээр ярьж байсан. Эцэг эхчүүд хүүхдүүдээ ийм хүн болгоно, тийм хүн болгоно гэдэг гэнээ. Тэгээд бүх зүйл санасанаар болохгүй болохоор урам нь хугарч, сэтгэлээр унаж гомдох тохиолдол байдаг. Энэ бишээ гол нь хүүхдийг сайн л хүн болгож хүмүүжүүлбэл тэгээд л болно. Хамгийн чухал нь хүн болгож төлөвшүүлэх, сайн хүн болгох хэрэгтэй гэж багш хэлж байсан. Өрөвч нинжин сэтгэлтэй, бусдыг хайрладаг сайн хүн өөрөөр хэлбэл хүн чанартай хүн болгон төлөвшүүлэх, тийм хүн болоосой гэж хүсэх хэрэгтэй гэж. Энэ тэмдэглэлийг Хүүхдийн баяраар бичиж байгаа болохоор сайхан ерөөлөөр дүүргэе.
Монголын үрс маш олон болтугай.
No comments:
Post a Comment